اجزای درهای قدیمی ایرانی:

دماغه: چوب نازکی است که معمولاً دارای قسمتی مشابه سرستون و پایه‌ای نظیر ته ستون است.

آستانه: در گذشته در قسمت پایین چارچوب درهای ورودی، برآمدگی کوچکی وجود داشت که در واقع مرز بین داخل خانه و فضای بیرونی بود. همچنین در هنگام بارندگی، در برابر ورود آب به داخل خانه نقش سد را داشت. در طول تاریخ آستانه دارای ارزش و اهمیت ویژه‌ای بوده است.

کوبه: کوبه‌های برنجی دوگانه (مردانه و زنانه) بودند به صورتی که کوبه مردانه دارای صدای بم و کوبه زنانه دارای صدای زیر بود.